Hè, een waterval!

Hii daar ben ik weer!

Natuurlijk zat ik in de bus van Rio naar Iguazu tussen een vadsige tokkie familie met zeur kinderen en schreeuw ouders. Dat maakt de busrit er niet echt beter op! Gelukkig had ik m'n oordoppen mee en besloot ik me al gauw om me af te schermen van het geblèr. De bus stopte onderweg een aantal keer wat mooi de kans gaf om de wc in de bus te ontwijken, en een snack te eten.

De volgende dag kwam ik brak rond een uur of 13:00 aan in Favela Chic Hostel, een vrij nieuw hostel wat gerund wordt door Nick, een Engelsman. De foto's op hostelworld.com zagen er al geweldig uit, maar in het echt was het hostel echt een klein kleurig paradijsje. De rede dat ik daar 2 nachten voor een prikkie kon boeken was namelijk (en dat had ik niet goed gezien online) dat Nick ook 2 tenten had staan in de tuin! Haha shit! Daar zat ik niet echt op te wachten, ze zagen er nogal verrot uit namelijk. Er was geen bed vrij, maar ik mocht wel op de sofa in de gang slapen, prima!!

Na de check-in en een snelle douche pakte ik gelijk de lokale bus die me naar Foz do Iguacu, de Braziliaanse kant van de watervallen, bracht. Een beetje suffig liep ik tussen de Japanse en Amerikaanse toeristen door het park, maar zodra de eerste watervallen opdoemden, was ik weer helemaal klaarwakker! Wat een prachtig mooi natuurverschijnsel! Ik kan ook eigenlijk nu niet beschrijven hoe het was, het is echt iets wat je moet ervaren!

Savonds terug in Favela Chic childe ik met een Nederlandse vader en zoon die samen 3 weken op reis waren. Ik was zo kapot van de reis en de nieuwe indrukken, dat ik lekker m'n bank opzocht. Ookal waren er nog mensen in de huiskamer, het maakte mij niet uit. Oordoppen in, slaapmasker op en ik was weg!

Volgende ochtend vroeg op want ik had me ingeschreven voor een tour die me naar de Argentijnse kant zou brengen. Ivm paspoortgedoe is het namelijk bijna onmogelijk om dat zelf te regelen. Een londens koppel, Lizzy en Dan, en nog een Londenaar, Matt, gingen ook mee. Het was al gelijk gezellig in de bus! De tourguide liet ons bij de ingang van het park zien hoe we het beste konden lopen, er waren namelijk verschillende routes.

Ik had de watervallen natuurlijk al een beetje vanaf de andere kant gezien, maar de opbouw aan de Argentijns kant was toch wel een stuk indrukwekkender hoor! Je valt echt van de ene verbazing in de andere, het is zo geweldig mooi! Nadat we alle routes netjes afgewandeld hadden, namen we het treintje die ons naar het hoogtepunt zou brengen: de Garganta del Diablo. Zeker ruim 20 minuten liepen we over aangelegde looppaden boven het rustige kabbelende water. We zagen veel vissen en zelfs een krokodil onderweg! Net voor het moment dat je wel een beetje klaar bent met die looppaden (het is namelijk bloedheet en je hebt geen schaduw) begin je iets te horen en zie je het water sneller stromen. Na de volgende bocht is ie daar dan eindelijk, de enorme waterval! Het water stort bulderend naar beneden en je moet oppassen dat je niet te lang naar een zelfde punt staart, want je wordt er gewoon duizelig van! De wind blies het water over ons heen, wat voor extra verkoeling zorgde, maar wat ook een behoorlijke attractie was. Idereen begon te gillen en te juichen, haha. Dat was de lange tocht zeker meer dan waard!

We konden wel eindeloos blijven kijken, op elk nieuw plekje waar je kijkt ontdek je wel weer wat moois, maar na een tijdje besloten we toch weer terug naar het treintje te gaan. Onze tourguide was al gauw weer terug bij het park en als extraatje bracht hij ons nog even naar het drielandenpunt van Brazilië, Paraguay en Argentinië. Ook komen daar twee rivieren bij elkaar, vraag me alleen niet meer welke! (Gemiste kans voor de volgende pubquiz haha).

We waren echt, en het klinkt misschien gek, in een soort van extase. Echt overdonderd door het prachtige natuurschoon. Terug in het hostel vroegen Lizzy, Dan en ik naar een echt typisch, goed Braziliaans restaurant. Het zou mijn laatste avond in Brazilië zijn en ik wilde echt nog eens een keer goed Braziliaans eten. Nick stuurde ons naar een churrascaria. Voor een vaste prijs kun je daar onbeperkt van het buffet genieten. Maar wat zo bijzonder is, is dat ze om de 5 minuten met stukken vlees van het spit aan komen zetten. Een man is als een gek aan het bbqen en de andere brengen het rond. Je kunt een stukje vlees uitkiezen en zelf bepalen hoe groot het stuk moet zijn wat hij voor je afsnijdt. Echt fantastisch! Het ene stuk vlees was nog lekkerder dan de ander en zo langzamerhand vergaten we het hele buffet ;-) Als verrassing, en ik raad iedereen dit aan om eens te proberen, kwamen ze ook met een toetje langs. Namelijk een ananas, ook op het spit boven de BBQ, met een kleiiiiin beetje suiker en kaneel! Wauuuuw we zaten al zo vol, maar na een hap van het stukje ananas wilde we alleen maar meer haha! Dat hadden ze al gauw door en ze bleven maar komen! Op een gegeven moment konden we echt niet meer en vroegen we de rekening. Dit alles kostte nog niet eens een tientje!

We doken lekker ons bedje in (alhoewel Lizzy en Dan sliepen in een omgebouwde hippie bus!) en ik had gelukkig inmiddels wel een kamer.

De volgende dag hadden we alle drie een bus vanuit de Argentijnse kant, Dan en Lizzy om 18:00 naar Buenos Aires en ik om 21:00 naar Rosario. Dat gaf ons mooi de tijd om het vogelpark te bezoeken. Honderden vogels kon je daar zien, maar het mooie was dat ze allemaal gered waren uit bijvoorbeeld de handen van illegale verkopers. Hier hebben de vogels een goed leventje, dat was wel goed om te zien. Het deed me wel aan Pietje en Rio denken, ik ben ook echt benieuwd naar Henk!! Hihi!

Om 14:00 stond de taxi voor het hotel en namen we afscheid van Nick. Mocht iemand ooit nog eens naar Iguazu willen, raad ik je het hostel echt aan! Je zult hem wel terugvinden in de nieuwe Lonely planet van zuid Amerika, dat kan ik weten omdat ik daar de schrijver ontmoet heb ;-)

We kwamen om 14:00 aan bij het busstation in Argentinië, het is daar namelijk een uur vroeger hahaha! We dumpten onze tassen en gingen op zoek naar een terrasje waar we de tijd doorbrachten met een lekker koud biertje in onze hand. Nadat Lizzy en Dan vertrokken waren, uploadde ik wat foto's op fb en voor ik het wist was mijn bus er ook!

Terug naar Argentinië, het land waar ik een maand geleden mijn reis begonnen ben! (Wauw 1 maand alweer!)

Thanks voor alle reacties de vorige keer, super leuk!

Liefs en veel kusjes