Viñales

Hola!

Na een heerlijk ontbijtje met vers fruit en een lekker eitje verlieten we ons schattige huisje in La Habana. We pakten een taxi, en dat is al een avontuur op zich! Iedereen kent de foto's van Cuba met de prachtige old timers. Nou is dat ook echt zo hier! Ze rijden er echt rond! Prachtige kleurrijke auto's scheuren over de straten, echt geweldig! Vaak dienen deze oldtimers, die trouwens super groot zijn, als taxi. We hielden er eentje aan en we pasten er met z'n allen, plus bagage, makkelijk in! Heel cool om met zo'n auto door Havana te rijden! De chauf zette ons af bij Rex, het autoverhuurbedrijf. En daar begon het volgende avontuur.

Onze auto was er (natuurlijk) niet, dus moesten we wachten. Ik geloof dat na 2 uur eindelijk een auto voor kwam rijden die blijkbaar de onze was. Maar...dit was een MG turbo en geen Seat zoals we zouden krijgen. Toch bleek deze echt van ons te zijn! En ja, hij ziet er net zo cool uit als dat ie klinkt! Het was aan Milan de eer om als eerste achter het stuur te kruipen. Naast Miel waren Natasha en ik ook bestuurders. Bozena wilde wel, maar er was maar ruimte voor drie mensen op het contract, logisch haha! Het was even zoeken naar de juiste weg, maar na een tijdje reden we dan toch eindelijk goed. Al gauw reden we door een prachtig groen natuurgebied. Rijden in Cuba is eigenlijk echt een vak apart. De wegen zijn zo goed als leeg, dat is wel relaxt. Maar minder fijn is dat er veel gaten in de wegen zitten, er zomaar overal dieren, fietsers of tractors over kunnen steken. Mensen die een lift willen gaan gewoon midden op de snelweg gaan staan om je aan te houden. Nou neem ik die lieve Cubaantjes graag mee, maar de auto zit echt proppie vol (volgens Nederlandse standaarden dan, hier vinden ze dat er nog makkelijk een gezin plus kip bij kan).

Aangezien er amper verkeersborden zijn en je de afslagen dus niet kon lezen, moesten we goed opletten en maar gokken en hopen of we de goeie afslag naar Viñales hadden genomen. Het leek erop alsof we goed reden en inderdaad na een half uurtje door de bergen kwamen we aan in Viñales. We hadden van de lieve Lucy uit Havana een andere casa particulare aangeraden gekregen. Toen we de weg vroegen besloot een mannetje voorop de fietsen om ons de weg te wijzen, lief! Wederom waren deze huisjes super schattig en...roze! Er stond een lekker drankje voor ons klaar en toen we zeiden dat we honger hadden (we hadden alleen maar ontbeten) doken de vrouwen van verschillende casas gelijk de keuken in en stond er binnen mum van tijd een heerlijke maaltijd op tafel! Die avond dronken we lekkere biertjes bij eigenlijk de enige bar met live muziek. Het was een hele show, erg leuk! Moe van de reis gingen we tegen middernacht toch maar lekker naar bed.

Na weer ontzettend verwend te zijn bij het ontbijt was het tijd voor actie! Een cowboy stond ons al op te wachten. We gingen namelijk....paardrijden. Ohh men! We twijfelden tussen fietsen en paardrijden. Ik had na Argentinië nog al een slechte ervaring met paarden, maar wie weet waren de Cubaans paarden en gaucho's anders! Vol goede moed stapte ik dus op dat beest, maar ik voelde het angstzweet alweer over mijn rug druipen. Natasha reed achter me en ook zij sloeg doodsangsten uit. Gelukkig was mijn paardje aardig rustig en luisterde die goed. Toch was ik erg blij toen we onderweg even stopten om te zien hoe sigaren gemaakt werden. Het hele proces werd uitgelegd en natuurlijk werd er ook sigaar gerookt! Tsja in Cuba ontkom je daar natuurlijk niet aan! De tocht per caballo ging door en na een half uurtje kwamen we aan bij een natuurlijk zwembadje. Daar plonsden we het heerlijke koele water in en genoten we van een lekkere coco loco! Na een uurtje waren we wel weer afgekoeld en begonnen we aan de terugtocht. Natasha en Bozena besloten om terug te lopen, en toen de gids voorstelde dat ik wel bij hem op zijn paard terug mocht, vond ik dat eigenlijk wel erg fijn. Iets minder bang reed ik terug met de gids naar het beginpunt. Daar aangekomen stond er een maaltijdje geit voor ons klaar! De gids was namelijk jarig en zijn vader had geit klaargemaakt...eigenlijk was dat echt verrukkelijk!

Na een heerlijke douche (eindelijk geen paardenzweet meer overal) dronken we nog wat op het plein voordat we weer een heerlijk diner voorgeschoteld kregen. Het smaakt zo lekker allemaal, en het is zo veel! Echt een verwennerij! We gingen daarna nog even terug maar het plein om mee te genieten van de mega speakers waar keiharde salsa en reggeaton uit kwam.

Die volgende ochtend pakten we de auto weer in, klaar voor de volgende reisdag! We stopten onderweg in Piñar del Rio, de tabaksstreek van Cuba. We wilden de sigarenfabriek bezoeken. Toen we de weg vroegen bleken we dat aan de juiste persoon gevraagd te hebben. Deze Jose bleek op de plantage te werken en vertelde ons dat plantage veel leuker was om te bezoeken dan de fabriek. Na een lange twijfel besloten we Jose mee te nemen in de auto en bracht hij ons naar de plantage. Onze belletjes rinkelden al vanaf het begin, maar toen we zagen waar we terecht gekomen waren wisten we zeker dat dit niet de beroemde plantage was waar we naar op zoek waren. Ohh menn! Toch besloten we maar de tour te doen, we waren er nu toch. Eigenlijk hadden we al deze info ook al gehoord tijdens het paardrijden...nou stom van ons, weten we voor de volgende keer dat we gewoon bij het plan moeten blijven!

Daarna kon de echte roadtrip weer beginnen, op naar de volgende bestemming: Cienfuegos! Over die avonturen later meer ;-)

Kusjes!