Laatste dagen in Repalle

Hi!
Zaterdag was het lastig opstaan, het was weer erg gezellig op het terras. Zo noemen we het dak nu inmiddels. We werden twee keer aangevallen door super grote spinnen! Tjsa, dat nog altijd liever dan slangen of schorpioenen! We hadden een meisje op school gezien die geprikt was in haar hand door een schorpioen, zag er erg lelijk uit! Gelukkig heb ik die nog niet gezien, maar sommigen van ons hebben wel al een slang gezien! Andere beestjes die ons veel op komen zoeken zijn gekko’s! Er zitten er zelfs een paar in onze slaapkamer, maar die doen niet veel kwaad gelukkig, eigenlijk zijn ze nog best schattig ook!
In namiddag speelden Yoran, Mathias, Celine, Len, PJ en ik een potje voetbal. Ik zat met Len en Yoran in het team en geloof het of niet, ik heb 8 van de 10 doelpunten gemaakt! Haha was echt een hilarisch potje! Ik had daarna wel een enorme blaar onder mijn voet, maar die droogde snel op en ik heb er geen last meer van gehad.
Zaterdag, de laatste lesdag! De dag begon alleen met veel pech! Ik was de dag er voor mijn telefoon kwijt geraakt! We werden dus wakker met de telefoon van Mathias, hanengekraai in plaats van de vrolijke Guantanamera! Toen ik voor het ontbijt de was deed had ik heel stom de broeken die we in Delhi gekocht hadden bij de gewone kleren gedaan. Stom stom stom want dat geeft enorm af! Conclusie, mijn 2 laatste witte shirtjes zijn nu gelig! Meehh :p
Gelukkig had ik voor de rest met de kids en leerkrachten een leuke laatste dag! Ik had een reflectieverslag voor ze geschreven. In de middag ben ik met de kids spelletjes gaan spelen. Deze stonden helaas nog allemaal in verpakking in de kast! Ik heb ze in groepjes ingedeeld en ze laten spelen, leuk dat ze het vonden en goed dat het ging! Ik hoop zo dat ze mijn tips overnemen!!
We hadden lunch samen met de leerkrachten, heel erg leuk! Ze hebben zo ons best voor ons gedaan! Deze keer moesten we wel echt met ons (rechter)hand eten. Normaal ligt er altijd wel bestek, dus dan eet je toch gewoon zoals je gewend bent. Best lastig hoor om met 1 hand te eten! Het lukte me aardig. Het eten smaakte heerlijk! Na het eten kregen we een pakketje van bladeren met daarin allerlei kruiden. Die moet je in een keer in je mond stoppen, goed kauwen om het sap door te slikken. Ik had bij de anderen al gezien dat het niet erg lekker smaakte, maar toch heb ik het geprobeerd, het schijnt goed voor de spijsvertering te zijn (en dat kan ik wel gebruiken)! Maar phoe, wat een smaak! Heel erg raar! Ik begon te lachen, waardoor de rest weer keihard begon te lachen want mijn tanden waren helmaal rood! Ik moest zo lachen dat ik begon te proesten, het sap zat overal! Ook op mijn laatste witte shirtje, shit, als dat er maar uit gaat hihi! Ik moet toegeven dat het na afloop wel fris smaakte, maar het is echt geen smaak waar we aan gewend zijn!
Na de laatste les moesten Dima, Celine en ik gauw douchen en moesten we weer in sari! Deze keer een andere kleur, ik had een aardewerkachtige kleur met gouden versiersels. Ook werd de sari nu op een andere manier gedrapeerd, erg mooi! Toen we versierd waren kon de afscheidsceremonie beginnen. Op het podium stonden al stoelen voor ons klaar en alle 700 kids zaten voor het podium. We kregen het programma, 20 optredens! Oei, dat gaat wel even duren! Fijn in dat warme weer in een sari! Helemaal fijn was dat de zon ook nog eens fel op ons begon te schijnen! Maar, de optredens van de kids maakte alles goed hoor! Elk dansje duurt wel 10 minuten omdat die liedjes zo lang zijn, maar wat een werk hadden ze er in gestoken zeg! Echt prachtig!
We gaven de school nog de rest van onze geschenken. Schoolmaterialen voornamelijk, ze waren er erg blij mee. De zuster die deze school gaat verlaten, tevens de coördinator van ons project op school, gaf een emotionele speech. We hebben zo te merken echt wel wat goed bereikt! Hopen dat ze het volhouden!
Van de 3 kleuterjuffen kreeg ik ook nog een cadeautje....een prachtig fotolijstje op een hartje. Je kunt hem opwinden en dan klinkt het liedje ‘we wish you a merry christmas’. Niet echt mijn smaak, totaal niet eigenlijk, maar wel ontzettend lief! Ook hadden we van de zusters een buddah beeldje gekregen, gouden ouwe dikzak! Leuk om te hebben!
Na het eten kwam er een man langs met sari’s om te kopen. Ik weet dat ik het niet zal ga dragen in NL, maar de doeken zijn zo mooi! Helemaal omdat we gezien hebben hoe ze gemaakt worden, wat voor werk er wel niet allemaal in zit! Voor nog geen 10 euro heb ik een kinderoutfit gekocht. 3 groene lappen stof, die eigenlijk nog in de winkel gestikt moeten worden. Ik twijfel nog of ik het zal laten stikken of niet, de doeken zijn zo mooi! Maar aan de andere kant is zo een outfit ook wel leuk om te hebben en om te laten zien en gebruiken in de klas!
Zondag hebben enkelen nog les gegeven nog les gegeven en heeft Dima enorm veel cakes gebakken voor de kinderen. Zondagavond hadden we met hen natuurlijk de laatste avond samen. We kwamen de dag door met onze tassen inpakken en wat opruimen. Wel lekker zo een rustig dagje. Zondagavond de laatste avond met de kids en de laatste avond op het terras! Jammer dat er een einde aan kwam aan Repalle, maar ook wel spannend om naar Bangalore te gaan. Oja, ook hebben we nog een sari gekocht! We gingen met de zusters naar een winkel en daar hebben we echt alles gezien wat ze in de winkel hadden. De ene na de andere sari werd tevoorschijn gehaald, uiteindelijk heb ik een mooie blauwe gekocht (past goed bij het tapijt mam hihi!).
De volgende ochtend moesten we vroeg op omdat we enkele scholen zouden gaan bezoeken in Guntur. Met de jeep was het zo’n 2 uur rijden. Mathias en ik hadden een goed plekje achter in de jeep waarbij we onze benen lekker konden strekken dus dat was best relax! Op de scholen hebben we weer enkele lessen gegeven. Ook zijn we naar een conferentie gegaan waarbij toen er net een goede discussie ontstond, Dima PJ en ik de zaal uitgeroepen werden. We hadden geen idee wat er zou gaan gebeuren. We werden naar een 3e school gereden om daar wat te vertellen over de 4 pijlers van onderwijs van UNESCO en over Educ4all. Wat onverwachts, maar wel prima. Het duurde even maar uiteindelijk stelden de leerkrachten interessante vragen.
Ik merk dat ik een tijdje niet geschreven heb, en dat ik alweer veel vergeten ben! In mijn volgende blog zal ik schrijven over de reis naar Bangalore in de trein! Daar zijn we nu inmiddels!
Kus!