Adios Argentina
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
07 Februari 2013 | Argentinië, Mendoza
Hallo daar!
Dit keer schrijf ik dit bericht vanuit de bus in Chile. Chile is geweldig! Maar voordat ik daarover vertel, moet ik eerst mijn Argentinië avontuur met jullie afronden.
In mijn vorige blog vertelde ik hoe thuis ik me al gelijk voelde toen ik in Mendoza aankwam. Het hostel was geweldig, maar het zijn natuurlijk de mensen die de sfeer brengen. Gelijk na mijn aankomst ontmoette ik Karina, ook Nederlandse, ook leerkracht en ook haar baan opgezegd, toevallig hè! Ze vertelde dat ze die middag met twee andere Australische meiden, Jessica en Trudie, zou gaan paardrijden in de Andes. Natuurlijk zei ik geen nee (al was het de BBQ na afloop waardoor ik besloot om mee te gaan, en niet zo zeer het paardrijden hèhè).
Om 17:00 werden we opgepikt en naar de ranch gebracht. Daar kreeg ik een paard, een hengst wel te verstaan. O mijn god, waarom doe ik dit? De gaucho reed voorop en de paarden hobbelden, met hier en daar wat bijsturing, achter de gaucho aan. Alleen die gast stopte bij elk bosje om ons te laten zien wat er allemaal groeide. Ja heel interessant, maar mijn paard had maar één missie tijdens die pauzes en dat was eten! Bovendien waren de paarden aardig agressief. Dus bij elke stop begonnen ze elkaar te trappen en te bijten. Bijtende paarden, ja echt!
Halleluja, ik zag de andere ranch steeds dichterbij komen en ook de geuren van de asado kwamen tevoorschijn. Ik sprong gelijk van dat beest af en wankelde naar de ranch...zere billen! Oja, had ik al verteld dat mijn paard bijna op z'n bek was gegaan!? Hij struikelde over een steentje...wat een ramp!
De BBQ en wijn maakte de rit gelukkig helemaal goed en we moesten erg lachen om ons avontuur. Al gauw werd het donker en kropen we om het kampvuur. Diego, de gaucho, pakte z'n gitaar erbij en het werd een gezellige avond. Ik genoot van de muziek, het vuur, de overvloed aan wijn en de prachtige sterrenhemel! Rond een uur of 01:00 lag ik tevreden, met een lichte kramp in m'n achterste, in bed.
De volgende morgen zijn Karina, Trudie en ik met de lokale bus naar Maipu gegaan. Zoals je weet staat Argentinië bekend om z'n wijn, en alhoewel ik al van vele wijntjes heb mogen genieten, was het nu tijd om te ontdekken waar ze vandaan komen!
We sprongen uit de bus en huurden fietsen bij de beroemde Mr. Hugo (waarom hij zo beroemd is weet ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet, maar iedereen schijnt hem te kennen). Met een kaartje van de omgeving in de hand fietsten we van wijnproeverij naar wijnproeverij. We leerden over de verschillende wijnen en de eeuwenoude tradities. Natuurlijk werd er ook wijn geproefd. Je kunt je misschien wel voorstellen dat de terugrit naar Mendoza erg gezellig was ;-) 'S avonds maakten we een heerlijke salade (compensatie) en gingen we bijtijds naar bed.
De volgende dag, m'n laatste in Mendoza, was een chill dagje. Lekker aan het zwembad gelegen met een boekje erbij. Rond een uur of 17:00 ben ik met Karina en Sandra (Zwitserland) een ommetje gaan maken en hebben we lekker lasagne gegeten. Ook stuitten we op een geweldig mooi plein vol mozaïek. De avond sloten we af met andere hostelgasten op het terras van het hostel onder het genot van de gratis wijn die het hostel aanbiedt! Bijtijds naar bed, want we moesten de volgende dag vroeg op voor de bus!
Om 08:30 hadden we de bus naar, jawel, Chile! Een nieuw land, daar had ik wel zin in. Toch was ik ook wel een beetje verdrietig om Argentinië te verlaten, er is nog zoveel te zien en te doen, ik moet zeker nog eens terugkomen!
Vele mensen hadden ons verteld dat de rit van Mendoza naar Chile geweldig mooi is, omdat je echt door de Andes rijdt! De rit duurde 7 uur en was inderdaad ongelofelijk mooi! De Andes is zo immens groot! Weer zag ik overal condors vliegen! Ik keek liever naar boven dan naar beneden, want sommige stukken hadden een afgrond waar je liever niet in belandt...bovendien waren ze ook aan de weg aan het werken waardoor sommige stukken nog smaller waren dan normaal. Brr!
De grensovergang duurde belachelijk lang. De Chileense overheid is bang voor ziekteverspreiding ed. Chile is geografisch gezien net zo afgezonderd als een eiland. Kust aan de westkant en het enorme Andesgebergte aan de oostkant. Daarom werden praktisch bijna alle tassen doorzocht....2 uur later was het dan eindelijk zo ver...dag Argentinië en hallooooo Chile!
Ook over Chile heb ik nu al genoeg te vertellen, maar dat bewaar ik nog even voor de volgende keer! Het pakketje met yerba en mate is trouwens goed aangekomen in Nederland! Dus ben je benieuwd naar mate, probeer het gerust eens uit ;-)
Hoe gaat alles in Nederland? Is de sneeuw al verdwenen?
Tot snel, liefs Sas
Dit keer schrijf ik dit bericht vanuit de bus in Chile. Chile is geweldig! Maar voordat ik daarover vertel, moet ik eerst mijn Argentinië avontuur met jullie afronden.
In mijn vorige blog vertelde ik hoe thuis ik me al gelijk voelde toen ik in Mendoza aankwam. Het hostel was geweldig, maar het zijn natuurlijk de mensen die de sfeer brengen. Gelijk na mijn aankomst ontmoette ik Karina, ook Nederlandse, ook leerkracht en ook haar baan opgezegd, toevallig hè! Ze vertelde dat ze die middag met twee andere Australische meiden, Jessica en Trudie, zou gaan paardrijden in de Andes. Natuurlijk zei ik geen nee (al was het de BBQ na afloop waardoor ik besloot om mee te gaan, en niet zo zeer het paardrijden hèhè).
Om 17:00 werden we opgepikt en naar de ranch gebracht. Daar kreeg ik een paard, een hengst wel te verstaan. O mijn god, waarom doe ik dit? De gaucho reed voorop en de paarden hobbelden, met hier en daar wat bijsturing, achter de gaucho aan. Alleen die gast stopte bij elk bosje om ons te laten zien wat er allemaal groeide. Ja heel interessant, maar mijn paard had maar één missie tijdens die pauzes en dat was eten! Bovendien waren de paarden aardig agressief. Dus bij elke stop begonnen ze elkaar te trappen en te bijten. Bijtende paarden, ja echt!
Halleluja, ik zag de andere ranch steeds dichterbij komen en ook de geuren van de asado kwamen tevoorschijn. Ik sprong gelijk van dat beest af en wankelde naar de ranch...zere billen! Oja, had ik al verteld dat mijn paard bijna op z'n bek was gegaan!? Hij struikelde over een steentje...wat een ramp!
De BBQ en wijn maakte de rit gelukkig helemaal goed en we moesten erg lachen om ons avontuur. Al gauw werd het donker en kropen we om het kampvuur. Diego, de gaucho, pakte z'n gitaar erbij en het werd een gezellige avond. Ik genoot van de muziek, het vuur, de overvloed aan wijn en de prachtige sterrenhemel! Rond een uur of 01:00 lag ik tevreden, met een lichte kramp in m'n achterste, in bed.
De volgende morgen zijn Karina, Trudie en ik met de lokale bus naar Maipu gegaan. Zoals je weet staat Argentinië bekend om z'n wijn, en alhoewel ik al van vele wijntjes heb mogen genieten, was het nu tijd om te ontdekken waar ze vandaan komen!
We sprongen uit de bus en huurden fietsen bij de beroemde Mr. Hugo (waarom hij zo beroemd is weet ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet, maar iedereen schijnt hem te kennen). Met een kaartje van de omgeving in de hand fietsten we van wijnproeverij naar wijnproeverij. We leerden over de verschillende wijnen en de eeuwenoude tradities. Natuurlijk werd er ook wijn geproefd. Je kunt je misschien wel voorstellen dat de terugrit naar Mendoza erg gezellig was ;-) 'S avonds maakten we een heerlijke salade (compensatie) en gingen we bijtijds naar bed.
De volgende dag, m'n laatste in Mendoza, was een chill dagje. Lekker aan het zwembad gelegen met een boekje erbij. Rond een uur of 17:00 ben ik met Karina en Sandra (Zwitserland) een ommetje gaan maken en hebben we lekker lasagne gegeten. Ook stuitten we op een geweldig mooi plein vol mozaïek. De avond sloten we af met andere hostelgasten op het terras van het hostel onder het genot van de gratis wijn die het hostel aanbiedt! Bijtijds naar bed, want we moesten de volgende dag vroeg op voor de bus!
Om 08:30 hadden we de bus naar, jawel, Chile! Een nieuw land, daar had ik wel zin in. Toch was ik ook wel een beetje verdrietig om Argentinië te verlaten, er is nog zoveel te zien en te doen, ik moet zeker nog eens terugkomen!
Vele mensen hadden ons verteld dat de rit van Mendoza naar Chile geweldig mooi is, omdat je echt door de Andes rijdt! De rit duurde 7 uur en was inderdaad ongelofelijk mooi! De Andes is zo immens groot! Weer zag ik overal condors vliegen! Ik keek liever naar boven dan naar beneden, want sommige stukken hadden een afgrond waar je liever niet in belandt...bovendien waren ze ook aan de weg aan het werken waardoor sommige stukken nog smaller waren dan normaal. Brr!
De grensovergang duurde belachelijk lang. De Chileense overheid is bang voor ziekteverspreiding ed. Chile is geografisch gezien net zo afgezonderd als een eiland. Kust aan de westkant en het enorme Andesgebergte aan de oostkant. Daarom werden praktisch bijna alle tassen doorzocht....2 uur later was het dan eindelijk zo ver...dag Argentinië en hallooooo Chile!
Ook over Chile heb ik nu al genoeg te vertellen, maar dat bewaar ik nog even voor de volgende keer! Het pakketje met yerba en mate is trouwens goed aangekomen in Nederland! Dus ben je benieuwd naar mate, probeer het gerust eens uit ;-)
Hoe gaat alles in Nederland? Is de sneeuw al verdwenen?
Tot snel, liefs Sas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
