Duiken op de Caribische Bay Islands!

Hey!

Nieuw land! Honduras! Een beetje sipjes verliet ik Nicaragua. Sipjes omdat de tijd zo snel voorbij gaat en er nog zoveel te ontdekken viel in Nicaragua! Maar, ook wel weer spannend want er stond een enorme uitdaging op ons te wachten in Honduras: duiken!

Om 4 uur 's ochtends moesten we inchecken bij het busstation. Om 5 uur vertrokken we in een prima bus. Ook hier houden ze van klappertanden want de airco stond weer op eskimo temperatuur. Gelukkig heb ik mijn alpaca trui uit Bolivia dan altijd bij de hand! (Arme Anna, dat ding heeft al die maanden geen wasmachine gezien, hehe). We dommelden lekker in slaap en tegen 8 uur 's ochtends kwamen we bij de grens aan. We waren een beetje huiverig omdat we veel spookverhalen hebben gehoord over overvallen in bussen in Honduras. Ach aan de andere kant, mijn geld mogen ze hebben, als ze mij en Anna maar heel laten! De grensovergang was een beetje vaag. We moesten onze paspoorten afgeven aan de chauffeur en hij regelde de rest. Dat gaf ons wat tijd om te shoppen in de duty free shop. Gevaarlijk, we kwamen met een mega verpakking kitkat chunky weer naar buiten. We konden de bus na een half uur weer in maar na 5 minuten moesten we er weer uit. Zelfde gedoe natuurlijk bij de Hondurese kant van de grens. We wisselden nog snel wat geld om en konden toen verder. De rest van de reis bestond een beetje uit lezen, muziek en slapen. Natuurlijk sloeg ik de mega bloederige, in Spaans gesynchroniseerde film over. (En deel 2 van de film ook).

Om 17:30 kwamen we aan in San Pedro Sula, een van de gevaarlijkste steden van Honduras haha! Fijn, daar kwamen we onderweg in de bus achter. We moesten hier wel heen omdat dit de verst noordelijke bestemming was, en we vanuit hier de volgende dag de volgende bus konden pakken die we nodig hadden. De taxi van het hostel wachtte ons op en in een enorme regenbui werden we naar het hostel gereden. Er was een goedkoop restaurantje een blok verder om de hoek waar we goed gegeten hadden. Ietwat angstig liepen we over straat, was eigenlijk niet nodig. We waren natuurlijk super moe van het vroege opstaan en het half slapen in de bus. We speelden twee potjes kolonisten en besloten toen lekker te gaan slapen want...de taxi zou ons de volgende ochtend ophalen om....04:00! Wat een tijden!!!!

De volgende ochtend waren we moe, maar we keken erg uit naar de rest van de dag want over een paar uur zouden we dan eindelijk aankomen op Utila! Utila is een van de bay islands van Honduras en staat bekend om het mooie (en goedkope) duiken! Toen we na een uurtje varen aankwamen stond het busje van de duikschool al op ons te wachten. Deze bracht ons naar het hotel waar we gauw onze lange broek verwisselden voor een korte broek. Daarna brachten we een bezoekje aan de duikschool Utila Dive Center (UDC). Het stadje heeft eigenlijk maar één lange weg, dus dat was vanuit ons hotel makkelijk te vinden. We voelden al gelijk de gezellige sfeer hangen en ook de rondleiding van onze instructeur Marc was leuk! We besloten gelijk die middag te beginnen met de eerste ronde theorie. Omdat ik jullie een beetje mee wil nemen in de duikwereld (en dit mij helpt met het halen van mijn examen) is mijn blog vanaf nu mijn logboek en houd ik samen met jullie bij wat ik zo een beetje geleerd heb!

PADI open water dag 1:
Als je je PADI (professional association of diving instructors) open water certificaat wilt halen, moet je ook beschikken over de theorie van het duiken. Dat is waar onze eerste dag mee begon. Om 16:00 werden we verwacht in de duikschool voor het bekijken van de eerste 2 instructiefilmpjes. Ook maakten we de bijbehorende opdrachten bij deze filmpjes. We leerden over dingen die drijven, en hoe het drijven je helpt bij het duiken (buoyancy). We kregen zelfs een stukje natuurkunde toen het ging over bar en druk. We leerden over het klaren van je oren en waarom je absoluut nooit je adem in moet houden tijdens het duiken. Ook leerden we wat je moet doen in bepaalde situaties en hoe je dat dan onder water aan je buddy uitlegt. Dit natuurlijk allemaal in het Engels met woorden die nog niet in mijn woordenschat voorkwam, best pittig dus! Aan het einde van de filmpjes waren we ook best suf en klaar met de info. Het bespreken kwam de volgende dag pas.

We sloten de eerste middag af met biertjes op het verhoogde dek op het water, waar we genoten van de zonsondergang. Het hyperactieve 4 jaar oude zoontje van Marc, Marley, kwam ons gezelschap houden. Wat een wildebras, en wat spreekt hij toch schattig Engels! Echt het eiland Engels van hier, leuk! We kletsten nog wat na over duiken en besloten toen een hapje te gaan eten: honger! Na het eten doken we nog een bar in die zo bijzonder is dat die in de top 3 van bijzondere bars ter wereld staat. Het heet "Treetanic" en is een bar in een boom!! Het lijkt wel alsof je in een Efteling attractie bent, zo bijzonder is het daar! Na wat biertjes besloten we lekker naar bed te gaan, we hadden er weer een veels te lange dag op zitten.

PADI open water dag 2:
Om 09:00 werden we op de duikschool verwacht. We bespraken de theorie, checkten onze antwoorden en bekeken de andere 3 video's. Na de lunch was het dan eindelijk tijd waar we voor kwamen: duiken! Tenminste....we hadden eerst wat skills te oefenen in ondiep water, tijd voor de eerste confined water skills! We begonnen natuurlijk bij het begin, aan de waterkant. Want je kan wel het water inspringen, maar zonder gear kun je niet ademen onder water. We moesten dus eerst leren hoe je je duik gear klaar moest zetten. Eigenlijk best logisch en niet moeilijk! Tank checken, je duikvest, BCD (buoyancy control device) bevestigen en de regulators op de tank draaien. Checken of je BCD het doet en natuurlijk of er lucht uit de regulators komt en dan ben je eigenlijk wel klaar!

We wurmden ons in wetsuits, deden de riem met gewichten om, tank op de rug en gingen het water in. We oefenden allerlei dingen. Je masker onder water laten lopen en weer watervrij maken, zwemmen zonder masker, switchen van regulators met je buddy, en nog meer kleine oefeningetjes. Het was vooral fijn om te wennen aan het ademen onder water! Toen we klaar waren bespraken we alles nog na met een biertje erbij op de dok van UDC. Die avond aten we lekker bij een BBQ restaurant, natuurlijk lekker verse vis!

PADI open water dag 3:

Om 09:00 was het eerst weer tijd voor de theorie. We bespraken deel 3, 4 en 5. We waren er wel een beetje klaar mee, omdat de vragen best logisch waren. Toch moest het wel gebeuren. In de middag hadden we nog net een uurtje om even aan het zwembad te liggen voor we weer het water ingingen. Deze keer ging het klaarzetten van de gear al een stuk vlotter. We oefenden nu een sprong in het water vanaf de dok, cool! Daarna zwommen we een klein stukje verderop, zodat we zo'n 3 meter diep waren. Daar oefenden we weer skills net als de dag ervoor. Die avond gingen we Treetanic nog "even" in, voordat we het doorhadden ging de bar dicht en waren we aan het feesten in een andere bar tot vroeggggg in de ochtend....oei....

PADI open water dag 4:

Om 12:30 waren we bij UDC om onze gear dit keer op de boot klaar te zetten! Toen was het tijd voor de eerste echte duik! Rondom Utila zijn veel duik plekken, allemaal met grappige namen. De eerste duik namen we in Black Coral Wall. We deden onze wetsuits aan, masker op, flippers aan, tank op de rug en we sprongen van de boot. We zakten af naar een open stukje waar geen koraal was maar zand. Daar oefenden we weer skills. Ook oefenden we veel met de buoyancy, als je goed kunt "zweven" in het water is dat echt het fijnst tijdens het duiken. Je wilt niet te zwaar zijn, want dan bots je zo tegen alles aan. Maar je wilt ook niet te licht zijn want dan zweef je zo weer naar het oppervlak. We hadden ook nog wat tijd om van het prachtige koraal en van de vissen te genieten. Echt mega mooi! Zo kleurrijk allemaal, en overal waar je kijkt is wel wat moois te zien! Ik denk dat de vissen ook hun ogen uitkeken. 6 onervaren duikers die continue van alle kanten tegen elkaar opbotsen, haha!

We gingen de boot weer op en vaarden naar een andere duikplek, waar we weer meer oefeningen deden en daarna nog een rondje zwommen. Terug bij UDC bespraken we onze skills en kregen we dan eindelijk iets waar ik naar uitkeek, ons logboek! Hierin schrijf je alles over de duik die je gemaakt hebt. Wie je buddy was, hoe laat je onder water ging en hoe laat je weer boven kwam, hoe diep je gedoken was en hoe de weers-en wateromstandigheden waren. En natuurlijk is er ook ruimte om te schrijven over alle coole vissen die je bent tegengekomen! Gelukkig wist Marc enorm veel over vissen en kon hij na een korte beschrijving ons zo vertellen wat we gezien hadden.

PADI open water dag 5:

Onze laatste dag oefenen! We moesten vroeg bij UDC zijn, 07:30. Om 08:00 vertrok onze boot en waren we klaar voor de laatste 2 duiken van de cursus. Net als vorige dagen oefenden we eerst skills en daarna hadden we nog tijd om wat te zien onder water. Marc was echt een goede instructeur, hij wist hele vette vissen te vinden. Het bijzonderst vond ik het zeepaardje wat we zagen, echt gaaf!

Terug bij UDC was het tijd voor het examen...!! 50 vragen, multiple choice. Moet lukken! Ik nam de tijd en toen ik klaar was nam ik mijn antwoorden nog even door. Altijd vind je dan wel foutjes! Toch leverde ik mijn papier halverwege de check in, en miste ik daardoor 2 stomme foutjes die ik gemaakt had! Shit! Ach, 48 goede antwoorden vind ik toch wel goed en bovendien was ik met die score geslaagd! Yes! Vanaf dat moment was ik dan een officiële duiker! Vanaf nu mag ik overal ter wereld tot 18 meter duiken, hoe vet!!!

We maakten een foto voor het pasje en we kregen een UDC tshirt. Omdat het duiken me wel beviel was ik gaan twijfelen of ik de volgende PADI cursus zou doen of niet...de advanced open water. Ik besprak met Marc wat dat dan precies allemaal inhield en wat je dan zou moeten doen. Het klonk zo gaaf dat ook zelfs Anna begon te twijfelen om de advanced te doen, en dat terwijl ze eerst heel stellig dat niet van plan was. Ik was omgepraat en schreef me in voor de cursus, net als Mateo, een jongen uit Nieuw-Zeeland uit onze groep. Ik was zo blij en keek er zo naar uit! Die avond besloot Anna ook de cursus te doen, dus toen waren we echt heel blij! We proostten op onze overwinning en onze nieuwe uitdaging die de volgende dag zou beginnen!

Advanced open water dag 1:

Voordat we naar UDC gingen wilde Anna nog even langs de dokter. Ze had last van haar oren gekregen. Pijnlijk en gevoel alsof er water in zit. Om het zekere voor het onzekere te nemen toch maar even checken. Zodra de dokter in haar oor keek was het gelijk duidelijk: no diving :( Een oor was helemaal verstopt en de andere ontstoken!! Maar goed dat we daar achter gekomen waren anders was het misschien wel erger afgelopen. Wel heel erg balen want we keken er zo naar uit om de advanced samen te doen! We overwogen wat opties, wat nu? Wachten tot ze weer mocht duiken en dan later samen de cursus doen? Of ergens anders? Uiteindelijk legde Anna zich neer bij haar oorontsteking, het was niet anders. Jammer maar helaas begon ik dus de advanced alleen. Tenminste, gelukkig deed Mateo de cursus ook!

Advanced open water houd in dat je meer geoefend hebt met bepaalde onderdelen. Er is een hele lijst van duiken die je kunt doen, en heb je er 5 van gedaan dan ben je advanced open water. Mateo en ik kozen de 5 nuttigste duiken uit. Die middag hadden we de eerste 2 duiken. De eerste duik was under water navigation. We oefenden duiken met het kompas en leerden hoe je je kunt oriënteren onder water en hoe je bijvoorbeeld de boot weer terug kunt vinden. Super handig!! Al weet ik niet of je mij het kompas wilt geven onder water...op een gegeven moment moest ik een vierkant zwemmen. Mijn buddy Mateo telde de zwemslagen en liet mij elke keer weten als we er 25 hadden gehad. Dan moest ik weer 90 graden de andere kant op zwemmen, totdat we weer terug zouden komen bij het beginpunt. Toen ik eigenlijk nog 90 graden zuid op moest zwemmen, waren we alweer terug bij het begin! Huh? Heb ik in een driehoek gezwommen, of kan Mateo niet goed tellen? We weten het niet, het klopte in ieder geval van geen kant haha! Best lastig dus!

De tweede duik was een drift dive. Normaal zwem je een stuk en zwem je daarna terug naar de boot. Een drift dive is anders, dan zwem je een kant op en ga je niet meer terug naar de boot. Dit is handig als er een lichte stroming is, dan laat je je gewoon meevoeren. Je moet dan natuurlijk wel de boot weer op. Dus oefenden we de communicatie met de boot. Voordat je weer naar het oppervlak gaat, moet je een veiligheidsstop maken onder water. Je kunt namelijk niet in een keer terug naar boven, omdat je anders last kan krijgen van decompressie ziekte. Je lichaam heeft dan teveel stikstof binnen en dat wil je echt niet! Dus hang je nog wat in het water zodat het stikstof eruit kan. Tijdens deze stop deden we wat lucht in een soort opblaasbare boei. Die schiet dan als een gek de lucht in en blijft op het oppervlak drijven. De kapitein van de boot ziet dit, en komt dan onze kant op varen. Tegen de tijd dat de boot er is ben jij ook weer klaar met de safety stop en kun je weer naar boven. Wat ik wel leuk vind aan drift diven is dat je niet weer terug hoeft te zwemmen!

Omdat ik Anna zo zielig vond en ik de hele tijd aan haar moest denken terwijl ik lekker kon duiken, besloot ik haar een beetje te verwennen. In een winkel had ik een kaart gezien die je mee kunt nemen tijdens het duiken, waar bijna alle meest voorkomende vissen van de Caribische zee op staan. Ik besloot die voor haar te kopen om haar een beetje op te vrolijken! Ze was er blij mee. Die avond kwamen we onze instructeur Marc tegen in het restaurant en schoven we bij elkaar aan tafel aan.

Advanced open water dag 2:

Die ochtend weer vroeg op! 7:15 waren we in UDC om ons klaar te maken voor een lange dag met 3 duiken deze keer. De eerste duik was eigenlijk 2 in 1. We deden ship wreck en deep dive. Het schip lag op 30 meter diepte, vandaar dat we beide konden doen. Ik vond het heel gaaf om zo diep te zijn! De kleuren veranderen langzaam omdat er steeds minder licht bij komt. Rood is de eerste kleur die verdwijnt. Ook had de instructeur een waterfles mee die helemaal ingedeukt was vanwege de druk. Het coolst vond ik de eieren! Ze hadden wat eieren meegenomen. Als je die kapot slaat, kun je spelen met het eigeel. Deze gaat door de druk gewoon niet kapot. We speelden wat pingpong met het eigeel totdat nieuwsgierige vissen ons doorhadden en besloten te genieten van een lekker ontbijt met ei, haha! Ook kan het gebeurden dat je last krijgt van nitrogen narcose. Het lijkt dan een beetje alsof je dronken bent, je kunt niet meer zo helder denken als normaal. We deden een test. Je moest zo snel mogelijk op een kaart alle nummers van 1 t/m 20 aanwijzen, ging lastig maar ik was erg snel. Geen last van de diepte dus!

Na deze spelletjes gingen we het schip verkennen. Het was een mega groot schip wat ze expres hadden laten zinken voor de duikers. Het was erg grappig om te zien. Hier zag ik veel oesters, enorm grote, die aan de zijkant van de boot zaten. We zwommen nog door de controlekamer en moesten daarna weer langzaam naar boven om onze safety stops te maken.

Terug bij UDC moest ik een uur op het land blijven. Via een tabel kun je uitrekenen hoeveel stikstof er nog in de lichaam zit en of je dus nog wel kan duiken. Zo ja, dan kun je precies uitrekenen hoeveel minuten op hoeveel meter diepte dat dan kan. Cool! Ik bleef dus nog een uurtje op het land voordat we weer het water ingingen voor de peak performance buoyancy. Deze duik ging erom dat je wat vaardiger werd met de buoyancy. We deden allerlei spelletjes, zwommen door hoepels en ik merkte al gauw dat ik er echt handiger in werd. We hadden nog wat tijd om nog van de omgeving te genieten en daar testte ik mijn skills gelijk. Super handig om op z'n kop onder een rots te kijken of er iets interessants te zien is!

Terug bij UDC had ik tijd om te relaxen bij het zwembad. Tenminste, ik moest per duik me inlezen en huiswerk maken. Bah, dus dat deed ik toen maar. Om 17:30 moest ik terug bij UDC zijn voor de laatste advanced duik: night dive! Toen we het water in gingen was ze zon net onder en is de waterwereld nog anders! Kreeften en andere beesten komen dan tevoorschijn. Ook is er bioluminecence wat ik echt heel cool vind. Wel was het beste eng omdat je natuurlijk amper zicht hebt. Mateo en ik raakte elkaar constant kwijt en het was echt moeilijk om elkaar weer terug te vinden. Terug op de boot vond ik het wel heel gaaf, maar tijdens de duik was het toch wel spannend. Na deze duik waren we officieel advanced open water divers, joepie! We vierden dit met een etentje met Marc en Therese, onze andere instructeur.

De dag erop had ik eindelijk niets! Anna mocht nog niet duiken dus we zouden onze fun dives later doen. We deden 's ochtends lekker rustig aan en regelden voor de middag een kapitein die ons naar de Cays wilde brengen. In het westen van Utila liggen allemaal mini eilandjes die je kunt bezoeken. Eerst gingen we naar pidgeon key. Die heet zo omdat die zo overvol gebouw is. Pidgeon cay is verbonden met een brug aan jewel cay. Daar aten we een lekkere visburger en de kapitein wachtte ons daar op om ons naar water cay te brengen. Dat was echt een bounty eiland! Prachtig mooi! We genoten van het zonnetje totdat om 16:00, toen de kapitein ons weer op kwam halen, het begon te regenen. Bah, zit je dan in een bootje!

Die avond was de laatste avond van Mateo en Ben (Mateos buddy). We aten lekker wat en gingen naar de pubquiz van UDC. Beschamend werden we 7e van de 9 teams, haha! Daarna deden we nog wat drankjes in Treetanic. Ik wilde eigenlijk bijtijds naar bed, en geen rum meer, omdat ik de volgende ochtend weer om 07:15 bij UDC moest zijn voor 2 ochtend duiken. Toch was het onmogelijk om vroeg naar bed te gaan en hadden we een gezellige laatste avond met onze buddies!

Ik werd vrij actief en vrolijk wakker, ik had er zin in! Eindelijk duiken zonder het oefenen van skills! En waarschijnlijk kon Anna meeduiken die ochtend, dus dat was helemaal super! De twee duiken waren super mooi, maar ik miste Marc wel een beetje. Hij wist alle coole beesten altijd te vinden. Terug bij UDC zag ik Anna weer en ze had goed nieuws: de dokter zei dat ze weer mocht duiken, yes! We deden de twee middag duiken samen, als echte buddies! :-D Wat zo gaaf was, was dat de guide heel druk was met een meisje die het heel eng vond. Dus we waren echt op z'n tweetjes aangewezen en dat ging zo goed! Ook probeerden we onze nieuwe maskers uit die we gekocht hadden, heel fijn.

Die avond sloten we af met een heerlijk diner en nog wat gezelligheid in Treetanic. Daarna was het echt tijd om Utila te verlaten...tijd om de tassen in te pakken en de wekker te zetten want de boot zou ons de volgende ochtend om 06:20 weer naar het vaste land brengen! Utila was een geweldige ervaring, en ik ben zo blij en trots dat ik nu kan duiken! Ik vind het wel jammer dat ik Honduras niet beter heb leren kennen, want Utila was wel echt anders dan de rest van Honduras. Ach wie weet kom ik nog eens terug ;-)

Veel liefs en kusjes!