Glitter in Bocas, ja man!

Hola hola holaaa!

Na een enorm koude, 10 uur durende nachtbus, kwam ik vroeg aan in Bocas del Toro. Bocas del Toro is een andere eilandengroep in het noorden van Panama. Het is best toeristisch, maar nog altijd erg mooi. In de bus zat ik naast Alex, een jongen uit Engeland. Hij was met een groep vrienden aan het reizen en wilde daar eventjes van ontsnappen. Hij vertrok dus een dagje eerder naar Bocas.

Toen we de bus uitstapten, moesten we met de taxi naar een boot, die ons naar Isla Colon zou bergen, het grootste eiland waar ook de meeste mensen wonen en de meeste restaurantjes te vinden zijn. Dat ging allemaal heel soepeltjes en om een uur of 08:30 waren we in het hostel. Daar hadden we allebei wel zin in een dutje in de met airco verkoelde kamer. (Lekker hoor, airco, maar het gevolg is dat ik ijskoud wakker word en al slaperig op zoek moet naar mijn alpaca trui die ergens onderop mijn tas zit!). Toen ik wakker werd kon ik net nog meegenieten van het gratis ontbijt in het hostel: pannenkoeken! Jam!

Om 12:00 pakten Alex en ik de bus naar Playa Boca del Drago, ook wel bekend als starfish beach. Toen we aankwamen moesten we een kleine 20 minuten wandelen naar dit stand. Eenmaal daar aangekomen begrepen we hoe dit strand aan zijn naam kwam, het lag er vol met zeesterren!! Echt heel gaaf!! Ook kwam er voor de show nog even een rog voorbij zwemmen, cool! We brachten een paar uur door op het strand, en koelden daarna weer lekker af op het dakterrras met een biertje en een chippie.

De volgende ochtend waren Alex vrienden er (ik snap wel waarom hij daar even een dagje rust van wilde, haha). Ik wilde naar een ander eiland, Isla Bastimentos. Alex en zijn vrienden gingen mee. Bastimentos was echt het tegenovergestelde van Isla Colon! Daar heb je overal winkeltjes, restaurants en barren...maar op dit eiland niet. Alleen...rust! Heerlijk, daar was ik echt aan toe (tenminste, lukt dat met een groep Engelsen om je heen?). We brachten de middag door op het strand en ik las mijn boek uit.

Zij maakten zich later allemaal klaar voor een strand BBQ, maar ik had in mijn eentje andere plannen! Ik was namelijk een meisje tegengekomen, Taylor, die haar eerste "bioluminescence" tour deed! Bio watte? Je snapt het straks. Ik nam de laatste boot naar Isla Colon en verwende mezelf met een lekker hapje eten. Om 21:00 zou de tour beginnen dus ging ik na het eten rustig die kant op. Tegen 21:45 waren dan eindelijk de twee boten vol en kon de tour beginnen. We voeren richting de mangrove, maar onderweg konden we de bioluminescence al goed zien! In de mangrove was het nog veel beter! Want wat is het nou? In het water zit veel plankton en deze licht op als het in aanraking komt met zuurstof. Een chemische reactie met de zuurstof zorgt er voor dat ze oplichten! Als je dus cirkels in het water met je hand maakt, dan zie je dus een soort glow in de dark cirkels van tientallen glitterende plankton! Echt zo bijzonder! Veel waterdieren hebben deze chemische reactie. Sommige gebruiken het als camouflage. Sommige vissen lichten op bij hun buik, zodat roofdieren zoals haaien ze van onder niet kunnen zien. Ze zijn dan net zo licht als het wateroppervlak. Anderen gebruiken het voor aantrekking, denk maar aan die enge diepzeebeesten met dat lichtje boven hun bek. Visjes komen daar op af en zwemmen zo de bek van hun vijand in! Dan heb je ook nog beesten die het als afschrikking of als communicatiemiddel gebruiken, heel veelzijdig dus! Maar voor mij was het die avond vooral voor plezier, wat een grappig spul!

Even later voeren we naar een open stuk water en draaiden de boten in grote cirkels om elkaar heen. Dit activeerde de algen en ook die begonnen op te lichten, prachtig! We voeren op hoge snelheid naar het volgende gedeelte. Wat ik zo gaaf vond, was dat als je naar beneden keek, het donkere diepe water in, dan zag je enorm veel vissen onder je voorbij zwemmen! De ene na de andere lichtbundel zwom voorbij! Het leek wel een snelweg van vissen! Een rog spande de kroon. Het is al gaaf om die overdag te zien, maar 's nachts in het donker, in glitter water, een enorme ronde vlek...wauw!

Op het einde was het tijd om het water in te plonsen! Wow! Bij elke sprong of beweging die je maakt activeer je zoveel plankton, dat het water om je heen echt licht is! Ik vond het ook zo mooi om de lichtvlekjes langs je handen naar beneden te laten glijden. Echt onbeschrijfelijk mooi! Helaas heb ik geen foto's want dat was onmogelijk om te fotograferen. Misschien kun je eens op Google of YouTube kijken, of het anderen wel gelukt is! Ik vond het in ieder geval heel erg bijzonder en ik was als een kind zo verrast!

De volgende ochtend ging ik na het ontbijt met twee Amerikaanse meiden van de groep op pad. De rest ging met een boottocht andere stranden verkennen, maar ik had niet de behoefte om daar 30 dollar voor neer te leggen. Met z'n drieën besloten we zelf een strand te zoeken. Na ongeveer een wandeling van den half uur over strand en door jungle kwamen we aan bij een klein vervallen hutje waar Polo woonde. Een man die daar al 50 jaar woont! Van alle kokosnoten die om hem heen groeien maakt hij kokosnootolie die hij erg trots verkocht! We huurden zijn snorkelsetje en verkenden de onderwaterwereld. Er stond een enorm sterke stroming, wat het snorkelen gevaarlijk en uitputtend maakte. Gauw maar weer lekker uitrusten onder een palmboom ;-)

Rond lunchtijd verraste Polo ons met een gerecht....leguaan!! In een enorme zwarte pot op het vuur zat de leguaan, in stukjes gehakt. De huid was helemaal zwart, waardoor het er niet echt smakelijk uitzag. Het rook wel erg lekker en samen met zijn kokosrijst moest het vast lekker smaken...ik legde 2 dollar neer en schepte op. De huid wilde ik niet proberen, maar het vlees wel. Samen met aardappelen, andere ingrediënten en de rijst smaakte het best ok! Het had een rokerig smaakje door het vuur waarop de leguaan bereid was. Het vlees zelf smaakte ook best ok! Het idee was alleen een beetje gek! En dan te bedenken dat deze geweldige man de dag ervoor kreeft op het menu had staan!! Polo sprak, net als vele anderen hier in Bocas, met een soort Jamaicaans accent! Heeeel lastig om te verstaan, maar zo grappig! Zo plakken ze dus achter elke zin, "ja man"! Haha!

Terug in het hostel, na de prachtige wandeling, namen we een verfrissende douche en maakten we ons klaar voor het avondeten. In een hippieachtig hostel op het strand stond die avond maar een ding op het menu: "Aziatisch". Prima, ben altijd in voor een verrassing! Na een tijdje stond er een verrassend heerlijke maaltijd voor onze neus! Veel verse knapperige groenten met heerlijke soja saus én een saté saus met loempia! Wauw smikkelen geblazen! Moe en met onze buikjes rond keerden we in het pikkedonker terug naar het hostel om tevreden in slaap te vallen (met legging en trui aan...fijn hoor, airco!).

Helaas was het de volgende ochtend, na twee weken, tijd om Panama te verlaten. Om 12:00 werd ik opgehaald! Veel tijd heb ik niet doorgebracht in Panama, maar ik heb wel veel highlights kunnen zien! De San Blas eilanden met de Kuna bevolking spande wat dat betreft echt wel de kroon! Maar ook Panama City, het Panama kanaal en Bocas waren echt geweldig! Op naar Costa Rica om wat Pura Vida te beleven!!

Besitos! Xx